Quantumuniversum en synchroniciteit. De antropische visie. De significante toevalligheden. Het collectieve onbewuste. De rol van pandemieën op het menselijke evolutionaire pad. #460928

Pagina's 282, De kwantumfysica stelt, op wetenschappelijke basis, het concept voor van een universum waarin elk deeltje met alle andere is verbonden door middel van een binding die elke wet van de klassieke fysica overtreft. In deze context komen alle dingen samen in een groot project van kosmische evolutie, de "Unus mundus". Tegenwoordig onderschrijven veel bekende wetenschappers de "antropische theorie", volgens welke het universum niet bij toeval is geboren, maar precies is gemaakt met de kenmerken die het bezit om intelligent leven te huisvesten. De laatste wetenschappelijke ontdekkingen ontkennen het materialisme en leggen een meer spirituele visie op van het universum waarin we leven.
De synchroniciteitstheorie is ontwikkeld met rigoureuze methodologieën door de beroemde psycholoog Carl Jung. Tijdens een lange samenwerking kreeg Jung de steun en aanmoediging van een waardevolle medestudent, de natuurkundige Wolfgang Pauli, die in 1945 een Nobelprijs was.
Synchroniciteit is een zeer geldig startpunt voor het onderzoeken van de diepgaande redenen voor sommige gebeurtenissen die normaal willekeurig lijken. In feite komen synchroniciteiten tot uiting in het leven van ieder van ons door vreemde toevalligheden, dromen, intuïties en voorstellingen, om te bevestigen dat niets uit toeval komt.
De door Jung beschreven synchroniciteiten zijn ketens van schijnbaar willekeurige episodes, die niettemin een "numineuze" boodschap bevatten.
Hoewel de theorie van synchroniciteit wordt toegeschreven aan het gebied van de metafysica, hebben de meest recente ontdekkingen van de kwantumfysica aangetoond dat ze wetenschappelijk plausibel is.
Elke gebeurtenis, net als de reeks epidemieën die de afgelopen decennia plaatsvond, verlaat de context van willekeur en krijgt een welomschreven betekenis in de geschiedenis van de menselijke soort. Waarschijnlijk is de theorie van synchroniciteit het meest geschikt om deze vraag te beantwoorden: vertegenwoordigt het coronavirus een toeval of bevat het een betekenis die moet worden onthuld? In het laatste deel behandelt dit boek de talrijke gevallen van epidemieën die de afgelopen jaren zijn ontstaan ​​(Sars, Mers, Hiv, Ebola, Covid-19 enz.). Al deze epidemieën moeten worden geïnterpreteerd als onderdeel van een wereldwijde synchroniciteit die de mensheid naar het hoogste niveau van complexiteit en bewustzijn leidt.