Zakazana psychologia. Tom 1 - Pomiędzy szarlatanerią a nauką #863438

"Psychologia, nauka o umyśle człowieka, nie ustaje w zmaganiach pozbycia się swoich nienaukowych atrybutów. W tej wciągającej i pouczającej książce Tomasz Witkowski odważnie wkracza w "ciemne obszary” psychologii, obecne zarówno w świątyni nauki, jak i w zaciszach prywatnych gabinetów terapeutycznych. W ten sposób ujawnia ukryte obszary współczesnej psychologii, które same wymagają leczenia. To dlatego książka Witkowskiego jest pomocnym i niezbędnym drogowskazem w podróży ku kształtowaniu naukowej psychologii w XXI wieku".
Scott O. Lilienfeld, autor "50 wielkich mitów psychologii popularnej”

We wszystkich cywilizacjach rozwijały się przeróżne nauki tajemne. Powoli nauka pozbawiała je nimbu tajemniczości, na niektóre z nich wskazała jako na pozbawione podstaw. W naszej cywilizacji taką tajemnicą otoczona była niegdyś alchemia, którą nauka zamieniła w pożyteczną chemię. Podobnie rzecz miała się z astrologią. Dzisiaj, pomimo dostępu do książek, podręczników, artykułów nadal pewną mgiełką tajemnicy owiana jest psychologia. Psychologowie uchodzą za ludzi, którzy sobie tylko znanymi metodami potrafią czytać w naszych głowach. Taka sytuacja sprzyja narodzinom pseudonauki.
Autor obnaża w książce brak podstaw pseudonauk i pseudoterapii funkcjonujących w obrębie psychologii, takich jak psychoanaliza, NLP i inne. Pokazuje mechanizm powstawania psychobiznesu. Zastanawia się również nad współczesnym stanem psychologii akademickiej. Pokazuje przykłady jej nadużyć, sprzeniewierzenia się etyce naukowej, analizuje błędy.
Według wielu czytelników to książka przerażająca, bo ukazuje ogrom tego, co w tej dziedzinie jest złe, a co niewidoczne na co dzień naszym oczom. Obowiązkowa lektura dla wszystkich, których interesuje psychologia, a którym nieobce są sceptycyzm i myślenie krytyczne.


O Autorze:
Polski psycholog, psychoterapeuta i publicysta.
Rainhold Messner powiedział kiedyś: Jestem tym, co robię. To dobry pretekst do tego, aby nie pisać o sobie lecz pokazać siebie poprzez to, co robię - książki, artykuły, wyniki badań, wypowiedzi i inne dokonania. Jeśli jednak zaistnieje potrzeba pisania o sobie, to stwierdzenie Messnera jest również dobrym punktem wyjścia do tego, by pisać nie wpadając w pułapkę własnych wyobrażeń i projekcji. Jestem zatem przede wszystkim psychologiem, bowiem obecnie większość moich działań życiowych skoncentrowałem w tej dziedzinie wiedzy. Część mojej działalności jest w znacznej mierze publiczna i jej chciałbym słów parę poświęcić.
Jestem zatem psychologiem-pisarzem, bo pisanie pochłania ostatnimi laty wiele mojej energii i czasu. Piszę o psychologii i dziedzinach jej pokrewnych. Mojemu pisaniu towarzyszy głębokie zatroskanie o przyszłość dziedziny, którą uprawiam. Z jednej strony bowiem towarzyszy mi przekonanie, że to co wartościowego w nauce, stało się tak elitarne, że nie jest dostępne dla przeciętnego odbiorcy. Z drugiej strony korzystają z tego szarlatani i oszuści, którzy pod szyldem nauki żerują na ludzkim nieszczęściu i ignorancji. W swoich książkach staram się zbliżyć naukę przeciętnemu czytelnikowi.