Contos de tzilleri #522682

Su re de Pedramajore, tucadu a Londra intro de una gàbbia pro servire sa reina, dae sa turre, inue faghet su dovere sou de corvu, bardat a Nanneddu e a totu sos cumpanzos acudidos dae sa ’idda sua, ascurtende sos contos issoro cando chircant de trampare sa note. A inie acudit puru Titone, chi aiat coladu sa vida sua in unu viàgiu continu pro fuire a su remursu de àere mortu a Camone, s’inzenieri chi li cheriat furare sa terra pro bi fàghere colare un’istradone mannu. Sa mantessi terra chi l’aiat dadu su pane de onzi die s’est infusta e imbrutada de su sàmbene de unu babbu de famìlia a su servìtziu de unu sistema chi non podiat cumprèndere sas rejones de Titone. Totu si sunt postos in viàgiu, calecunu b’at lassadu sa pedde, e chie si l’at iscampada at bagamundadu chirchende de isòlvere sos arrennegos de s’ànima.